The Netflix School of Management


Als mij thuis wordt gevraagd of ik nog/weer zit te werken, dan is dat zelden als aanmoediging bedoeld. Computers, artikelen, boeken – het is allemaal verdacht materiaal. Lig ik daarentegen languit op de bank te netflixen, dan is er niks aan de hand en krijg ik thee en koekjes.

Mij hoor je niet klagen, maar met onschuldig vermaak heeft veel van het Netflix-aanbod niks te maken. Het is snoeihard horizontaal overwerken. Als de nacht valt en het huis stil wordt, kruip ik uit bed en maak ik driftig aantekeningen.

De docent die mij ooit het belang van operational excellence probeerde uit te leggen was een schat van een man, maar het was Heisenberg die mij ervan wist te overtuigen dat je geen fatsoenlijke (of zelfs maar onfatsoenlijke) business kunt opbouwen zonder naar perfectie te streven.

Alle tieners zeggen ja tegen MDMA, en dat was niet anders voor pa en ma. Pablo Escobar realiseerde zich in de jaren ‘80 van de vorige eeuw dat je met cocaïnehandel schunnig veel geld kon verdienen. Omdat niet iedereen dat een goed plan vond moest señor plata o plomo inventief te werk gaan en een uitgekiend distributienetwerk opzetten. Wie had ooit gedacht dat een vak als logistiek management leuk zou kunnen zijn? Nou, de mensen achter Narcos dus!

Coalities smeden, besluitvorming naar je hand zetten en concurrenten uitschakelen? Ik snap niet hoe mensen er goed in kunnen worden zonder inspiratie op te doen bij Game of Thrones (of House of Cards, als je voorkeur uitgaat naar White Walkers met een stropdas).

Meer weten over het creatieve proces of hoe om te gaan met de spanning tussen exploratie en exploitatie, kijk eens hoe de reclamemakers in Mad Men er chocola van proberen te maken (en verlekker je aan de tijd dat je die fles wodka niet achterin je bureaulade hoefde te verstoppen, maar dit geheel terzijde).

De lijst is eindeloos.

Als je het idee serieus neemt dat filmmakers en serieschrijvers een belangrijke bijdrage leveren aan kennisontwikkeling en -deling binnen je vakgebied, dan:

1.      Zou je zo maar kunnen overwegen een filmfestival op te tuigen dat het leven in en van organisaties verkent. Agenda in buurt? 11+12+13 februari 2016: Corporate Bodies Film Fest.

2.      Kun je terloops opperen dat studenten ECTS moeten krijgen voor binge watching. Mits ze er een goed verhaal bij hebben uiteraard.

3.      Ontkom je niet aan de conclusie dat je de rekening van je abonnement op Netflix of HBO (inkoppertje) mag neerleggen bij je werkgever. Die DAM-regeling is zo gek nog niet. Waarom naar een suf congres in het kader van je eigen professionalisering als je ook in je joggingsbroek met kopje thee het beste uit jezelf kunt halen?…. Gaan we proberen, wordt vervolgd.


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s