Fijn, er wordt weer geïnvesteerd in de bevordering van excellentie in het hoger onderwijs. De koning heeft het zelf gezegd.
Ik vraag me af: waar blijven die extra miljarden om het zesje erin te houden?
Laten we er voor het gemak eens van uitgaan dat excellente studenten blijven uitblinken als ze groot zijn en dat de zesjesstudenten van nu de zesjeswerknemers van de toekomst worden. Is dat erg?
Stel dat iedereen excellent zou zijn. Kan niet omdat excellentie bestaat bij de gratie van de middelmatigheid, maar stel. Afschuwelijk natuurlijk. Je moet er toch niet aan denken dat je de hele dag tussen die wijsneuzen zit voor wie de lat niet hoog genoeg kan, die alleen maar kansen zien en die de hele dag innovatief zitten te zijn. Doodvermoeiend.
Alle respect voor de toplaag, hè. Uiteraard moeten we de rode loper uitleggen voor de topsporters van de toekomst, voor de geniale bestuurskundigen en voor de bevlogen professionals achter levensreddende medicijnen of de communicatietechnologie van morgen.
Je moet er alleen niet te veel van willen hebben. Zeker niet als dat ten koste van de mindere goden gaat.
De strijd tegen de zesjescultuur heeft iets ondoordachts. Alsof niemand Fight club heeft gezien. “Look, the people you are after are the people you depend on: we cook your meals, we haul your trash, we connect your calls, we drive your ambulances, we guard you while you sleep. Do not … fuck with us.”
Middelmatigheid hebben we op alle niveaus nodig, lijkt mij. Het zijn niet de hoogvliegers die als assistent store managers de bouw- en supermarkten draaiende houden. Met alleen maar topjuristen pakt niemand dat geschilletje op dat je bij je rechtsbijstandsverzekeraar hebt neergelegd. Kwaliteitskranten zijn belangrijk, maar het lokale sufferdje moet ook volgeschreven worden. Ingegroeide teennagel, ook gewoon chirurgenwerk. Allemaal geen cutting edge, maar het moet wel gedaan worden.
Wie neemt het op voor de zesjesstudent? Zijn we in staat om waardering op te brengen voor de laagvliegers, niet omdat het ‘best knap is wat ze bereiken, gegeven hun capaciteiten’ maar omdat we snappen hoe belangrijk het is dat zij maar net voldoende scoren? En zouden we, even doordenkend, als kennisinstelling dan ook niet moeten willen investeren in hun middelmatigheid? Bewust mikken op het zesje.
Mooie manier om je te onderscheiden ook.
Zesjes halen: ondankbaar werk maar iemand moet het doen. De Haagse Hogeschool maakt het mogelijk. Zoiets.